|
Ένας πραγματικά ενδιαφέρων και προκλητικός τρόπος για να αφηγηθούμε μία ιστορία ή ένα μύθο είναι ο εικαστικός. Εικάζω στην αρχαία ελληνική γλώσσα σημαίνει απεικονίζω, άρα η εικαστική γλώσσα είναι κάτι σαν εικονογράφιση του μύθου.
Ένδεκα έλληνες καλλιτέχνες του κοσμήματος προσπαθούν να αφηγηθούν ισάριθμους μύθους της ελληνικής μυθολογίας μέσα από τα κοσμήματα που κατασκεύασαν.
Οι Κατερίνα Γλύκα, Θωμάς Θωμίδης, Χάρις Καμινάρη, Βούλα Καραμπατζάκη, Χριστίνα Καρακαλπάκη, Απόστολος Κλειτσιώτης, Βάλλυ Κοντίδη, Λιάνα Παττίχη, Ότσις, Systemalab και Λουκία Ρίτσαρντς με υλικά τον χρυσό, το ασήμι, το ξύλο, το σμάλτο, το πλαστικό, τις πολύτιμες πέτρες και το δέρμα και συνεκτικό στοιχείο την μυθολογία και την έμπνευσή τους θα παρουσιάσουν τα έργα τους στο Βερολίνο και το Αμβούργο.
Διοργανώτρια της έκθεσης είναι μία εκ των συμμετεχόντων η Λουκία Ρίτσαρντς η οποία σημειώνει ότι στη Βόρεια Γερμανία οι άνθρωποι δεν έχουν συνηθίσει την καθημερινή χρήση του κοσμήματος αλλά μπορούν πιο εύκολα να προσεγγίσουν το κόσμημα ως «μήνυμα», ως «δήλωση»
Η Γεωργία Κακούρου Χρόνη, Επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης, έγραψε την εισαγωγή για την έκθεση Μύθοι/Mythen, Βερολίνο 2013-Αμβούργο 2014:
"Το «κόσμημα» σχετίζεται με τη λέξη «κόσμος» και απαντά πρώιμα στην ιστορία του ανθρώπου. Οι προθήκες των μουσείων φιλοξενούν τόσο γυναικεία, όσο και αντρικά, κοσμήματα από τους προϊστορικούς χρόνους που προκαλούν τον θαυμασμό.
Το κόσμημα, με πολύτιμα ή ευτελή υλικά, φαίνεται να κρατά τη διττή σημασία της έννοιας «κόσμος»· κοσμεί, στολίζει δηλαδή, αλλά και συγγενεύει με το σύμπαν - με το φυσικό, το κοινωνικό και το πολιτισμικό περιβάλλον - δια της ύλης από την οποία κατασκευάζεται.
Πολλές φορές «φωνάζει» τον πλούτο και καθίσταται αντικείμενο επίδειξης· αλλά είναι ίσως περισσότερες οι φορές που κουβαλάει μνήμες από άλλα σώματα, άλλα αγγίγματα, ανακαλεί τη χειρονομία του δώρου, της προσφοράς και πολλές φορές καθίσταται φετίχ· γι’ αυτό και η θέση του καλλιτέχνη που το φιλοτεχνεί είναι ιδιαίτερη και στην ιστορία της τέχνης και στο σύνδεσμο του ανθρώπου που επιλέγει να φορέσει το κόσμημά του.
Η διττή σημασία της έννοιας «κόσμος» προσδίδει και την ουσία του κοσμήματος· στολίδι, που αποσκοπεί στην ομορφιά, αλλά και σύνδεσμος με τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο του οποίου αποτελεί αδιαίρετο μέρος."
Ο μύθος του Ορφέα από τον Απόστολο Κλειτσιώτη. Δήμητρα και Περσεφόνη από την Βάλλυ Κοντίδη