Δαχτυλίδια με δηλητήριο

Ακούγεται ίσως παράξενο σε έναν άνθρωπο τον 21ου αιώνα, το κόσμημα όμως χρησιμοποιήθηκε ως η πρώτη γραμμή άμυνας εναντίον πολλών μορφών μαγείας για αιώνες. Για παράδειγμα, μια χρυσή κουδουνίστρα με ένα κομμάτι κοράλλι στο ένα άκρο εξυπηρετούσε δύο σκοπούς: το κοράλλι ήταν πορώδες και ένα σχετικά μαλακό υλικό, ιδανικό για βρέφη στη φάση της οδοντοφυΐας, αλλά και τα κοράλλια είχαν τη χρησιμότητα να αποκρούουν τα κακά πνεύματα. Έτσι το κοράλλι είχε διπλή χρησιμότητα/

Η ιατρική, η μαγεία και η θρησκεία όλα συνυπήρχαν στην αρχαία ψυχή ο μυστικισμός όμως τελικά κέρδιζε.

Τα κοσμήματα λοιπόν που χρησιμοποιηθηκαν για την προστασία των ανθρώπων από τις διαβολικές δυνάμεις, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως όπλο. Υπάρχει μια μακρά ιστορία δηλητηριωδών δακτυλίων Μερικά από τα παλαιότερα παραδείγματα μπορεί να χρονολογούνται από την αρχαία Ασία και την Ινδία. Στην Δυτικοευρωπαϊκή κουλτούρα, εμφανίζονται κατά κύριο λόγο στον Μεσαίωνα, μία εποχή όπου συχνά το χέρι αναποδογύριζε πάνω από ένα κύπελλο για να πασπαλίζει θανάσιμη σκόνη σε κρασί.

Στο βιβλίο της "Δαχτυλίδια: κοσμήματα δύναμης, αγάπης και αφοσίωσης", η Diana Scarisbrick γράφει ότι "για αιώνες, δαχτυλίδια, που οπωσδήποτε υπήρξαν διακοσμητικά αντικείμενα, έχουν χρησιμοποιηθεί για τη σφράγιση εγγράφων με σύμβολα. Μπορεί ακόμη να περιέχουν αρώματα, γυαλιά και μαντήλια. μπορούν να μετρήσουν το χρόνο, να προστατεύσουν την ιδιοκτησία και να αποκρύψουν το δηλητήριο. "

Τα δηλητηριώδη δαχτυλίδια συνήθως είναι διακοσμημένα με μία πέτρα. Όσο μεγαλύτερη είναι η πέτρα, τόσο πιο καλά κρύβεται το δηλητήριο και συνεπώς η διασπορά του δηλητηριώδους υγρού ή της σκόνης μπορεί να μην εντοπιστεί. Μικρή λαβή με μεντεσέ επιτρέπει στην πέτρα να ανοίξει και να απελευθερώσει το θανατηφόρο υλικό στο φαγητό ή το ποτό του θύματος.

Η φαμ φατάλ της Αναγέννησης Λουκριτία Βοργία λέγεται ότι ξεπάστερεψε αρκετούς από τους εχθρούς της χρησιμοποιώντας δηλητηριώδη δαχτυλίδια. Το 183 π.Χ. ο Αννίβας αυτοκτόνησε με ένα τέτοιο δαχτυλίδι και πολύ αργότερα, ο γνωστός μαθηματικός, φιλόσοφος και πολιτικός Marquis de Condorcet πέθανε επίσης από το δικό του χέρι μετά τη σύλληψή του το 1794, προκειμένου να γλυτώσει από τη γκιλοτίνα.

Σε κάθε δηλητήριο, υπάρχει ένα αντίδοτο. Στα χρόνια του μεσαίωνα υπήρχε διαδεδομένη η πίστη ότι οι πολύτιμοι λίθοι ήταν προφυλακτικοί και προστατευτικοί από τα δηλητήρια. Βλέπουμε συχνά πολύτιμους λίθους σε κύπελλα και δισκοπότηρα κατά τη διάρκεια των αιώνων, συγχρόνως με την πολυτέλεια και την ελπίδα ότι θα μπορούσε να διαλύσει οποιαδήποτε δηλητήρια στο κύπελλο

Το ασημένιο δαχτυλίδι με ένα σκορπιό σκαλισμένο σε όνυχα προέρχεται από τη βόρεια Ιταλία του 15ου αι. και βρίσκεται στο μουσείο V & A του Λονδίου. Το σύμβολο του σκορπιού σε συνδυασμό με τον όνυχα θεωρείτο ισχυρό προστατευτικό για τις δηλητηριάσεις.