|
Το σύστημα των σαμουράι (φρουρών) διήρκεσε στην Ιαπωνία επί επτά αιώνες , 12ος μέχρι 19ος αι. Η ζωή του σαμουράι οριζόταν από ένα κώδικα αυστηρών κανόνων και πειθαρχίας, και αποτελούσε ένα συνεχές γύμνασμα προσήλωσης, αυτοελέγχου και άσκησης. Το 1873 ο αυτοκράτορας Μέιτζι κατάργησε το θεσμό των σαμουράι για να οδηγήσει την Ιαπωνία στην εκδυτικοποίηση, αλλά οι αρετές του συστήματος σαμουράι διατηρούνται ζωντανές στον Ιαπωνικό λαό. Το ξίφος ήταν το αντικείμενο που ανακεφαλαίωνε με τον πληρέστερο τρόπο την ζωή του πολεμιστή. Τον συντρόφευε καθημερινά, με αυτό θα υπερασπιζόταν τις αρχές του και με αυτό θα κέρδιζε τον τιμημένο θάνατο, στο πεδίο της μάχης ή με την τελετουργική αυτοκτονία (χαρακίρι).
Τα σπαθιά, τα μαχαίρια, τα διακοσμητικά των σπαθιών αλλά και τα υπόλοιπα εξαρτήματα της στολής των φρουρών κατασκεύαζαν ειδικοί δεξιοτέχνες μεταλλουργοί οι οποίοι επινόησαν και εξέλιξαν τεχνικές ανάμιξης των μετάλλων για λόγους αντοχής του κράματος και για διακοσμητικούς λόγους, και ειδικές πατίνες εμποτισμού των κραμάτων. Μία από αυτές τις μεταλλουργικές τεχνικές που είναι πιό γνωστή στη δύση είναι η τεχνική μοκούμε. Μετά την διάλυση των ταγμάτων σαμουράι πολλοί από αυτούς τους μεταλλουργούς στράφηκαν στην κατασκευή διακοσμητικών αντικειμένων και κοσμημάτων.
Στο Μητροπολιτικό Μουσείο τέχνης της Νέας Υόρκης γίνεται από 21 Οκτωβρίου μέχρι 10 Ιανουαρίου 2010 έκθεση με θέμα «Η Τέχνη των Σαμουράι. Ιαπωνικά Όπλα και Πανοπλίες 1156 – 1868». Δανεισμένα από τα κυριότερα μουσεία της Ιαπωνίας αλλά και από ιδιωτικές συλλογές, τα περίτεχνα εκθέματα αποτυπώνουν τις συνήθειες της καθημερινής ζωής και της πολεμικής τέχνης των σαμουράι. Αποτυπώνουν επίσης και το υψηλό επίπεδο δεξιότητας των μεταλλουργών της εποχής.
Σετ από θήκη και λαβές μαχαιριών κατασκευασμένα από ανάγλυφα χρωματισμένα μέταλλα.
Περίτεχνα σκουλαρίκια κατασκευασμένα από χρυσό και ασήμι. Το μαύρο φόντο είναι πατιναρισμένο σίδηρο.