ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

  Ο καθηγητής Κος Σταμπολίδης πραγματοποιεί ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Ελευθέρνας στην περιοχή του Μυλοποτάμου στην Κρήτη, τα τελευταία 25 χρόνια. Ο ίδιος λέει ότι η έκταση της αρχαίας πόλης και τα σημαντικότατα ευρήματα, προοιωνίζουν τη συνέχιση της ανασκαφής για ακόμη 2 – 3 γενιές αρχαιολόγων δηλαδή τα επόμενα 80 χρόνια. Όπως και σε τόσα άλλα σημεία της Ελλάδας που είναι σε εξέλιξη ανασκαφές, είτε συστηματικές είτε έκτακτες λόγω έργων, έρχονται συνεχώς στην επιφάνεια συγκλονιστικά ευρήματα από αρχαιολογική και πολιτιστική άποψη.

  Πριν λίγες μέρες στην ανασκαφή της Ελευθέρνας βρέθηκαν σε τάφο που υπήρχαν τα οστά τριών γυναικών, μεταξύ των άλλων σημαντικών ευρημάτων πολλά κοσμήματα εξαιρετικής τεχνικής και τεράστιου ενδιαφέροντος για την ιστορία της εξέλιξης των τεχνικών της κοσμηματοποιίας. 400 χρόνια μετά την παρακμή του Μινωικού πολιτισμού και εν μέσω της γεωμετρικής περιόδου, η ακμάζουσα πόλη της Ελευθέρνας δείχνει ότι οι υψηλότατου επιπέδου μεταλλουργικές τεχνικές των Μινωιτών παρέμεναν ενεργές και εξελίσσονταν στις πόλεις που αναπτύχθηκαν τα επόμενα χρόνια στην Κρήτη.

 Διαβάστε την πολύ καλή παρουσίαση των ευρημάτων από το άρθρο στο Βήμα της Κυριακής. Εμείς μόνο θα αποτολμήσουμε δύο ερωτήσεις. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Έθνους δεν υπάρχει χώρος στο μουσείο του Ρεθύμνου για να εκτεθούν αυτά τα αντικείμενα, οπότε θα παραμείνουν σε κάποια ντουλάπια. Πιστεύετε πως υπάρχει κάποιο κράτος στον κόσμο που θα ξαναέθαβε ουσιαστικά αυτά τα ευρήματα όπως κάνουμε εμείς? Ο πολιτισμός είναι η βιτρίνα της Κρήτης και της Ελλάδας. Ποια σχολεία τέλειωσαν αυτοί που δεν βρίσκουν χώρο να εκθέσουν τα ευρήματα π.χ. της ανασκαφής του μετρό στη Θεσσαλονίκη τη στιγμή που βρίσκουν χρήματα να επιδοτήσουν την αγορά καινούργιων τζιπ?

Και μία δεύτερη ερώτηση. Μιλάνε οι πάντες (όπως θα δείτε και στα άρθρα των εφημερίδων) για τις τεχνικές κατασκευής των αρχαίων κοσμημάτων . Αρχαιολόγοι, δημοσιογράφοι, φιλόλογοι, ιστορικοί τέχνης, φυσικοί - ειδικοί στην αρχαιομετρία. Ενημερωμένοι όλοι στο αντικείμενό τους αλλά για το θέμα των τεχνικών των κοσμημάτων θα έπρεπε να μιλούν επιστήμονες κοσμηματοποιοί. Που να έχουν σπουδάσει σε μία ελληνική σχολή κοσμήματος σε επίπεδο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Να γνωρίζουν μεταλλουργία, να έχουν μελετήσει την αρχαία ελληνική μεταλλουργία και να γνωρίζουν γεμολογία και ιστορία της τέχνης,. Και συγχρόνως να έχουν περάσει από εργαστήρια και να γνωρίζουν την κοκκίδωση όχι μόνο σαν λέξη, αλλά και σαν εφαρμόσιμη τεχνική διαδικασία.  Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί σε αυτή τη χώρα με αυτή την ιστορία στην κοσμηματοποιία, και ενώ έχουν δημιουργηθεί σχολές ΑΕΙ ή ΤΕΙ για κάθε γνωστικό πεδίο, οι σπουδές κοσμήματος παραμένουν σε τόσο χαμηλό επίπεδο.