|
Σε παλαιότερες εποχές τα κοσμήματα στον Ελληνικό χώρο (που εν μέρει τότε ήταν οθωμανική αυτοκρατορία) εκτός από την προφανή αισθητική τους σημασία, έπαιζαν στη ζωή των ανθρώπων της εποχής εκείνης πολύ σοβαρό ρόλο.
Κατ αρχήν οι οικογένειες αποθησαύριζαν μέσω των κοσμημάτων τις οικονομίες τους. Σε μία εποχή που δεν υπήρχαν τράπεζες, οι οικογένειες κατασκεύαζαν κοσμήματά με τα χρήματα που αποταμίευαν. Έτσι σε μικρό όγκο ενσωμάτωναν μεγάλη αξία, που μπορούσε να μεταφερθεί και στην ανάγκη να ρευστοποιηθεί. Στις εποχές που αναφερόμαστε (1650-1900) τα κοσμήματα που έχει καθιερωθεί να τα ονομάζουμε Παραδοσιακά Ελληνικά Κοσμήματα , ήταν συνήθως ασημένια, και κυρίως πόρπες και βραχιόλια. Μία άλλη σημασία που είχε το κόσμημα την εποχή εκείνη ήταν ο συμβολισμός ( σημειολογία). Με τα κοσμήματα που φορούσε η γυναίκα αποκάλυπτε αν είναι παντρεμένη ή όχι, ποια είναι η οικονομική της κατάσταση, ακόμη και την κοινωνική θέση της οικογένειας της. Το κόσμημα ακόμη είχε και μία φυλαχτική και αποτρεπτική διάσταση. Ήταν γούρι και φυλαχτό για το κακό μάτι.
Στο Λαογραφικό μουσείο Σουφλίου έγιναν τον Αύγουστο εκδηλώσεις με την ονομασία Γέφυρα, αφιερωμένες σε ένα βραχιόλι που είχε αυτό το όνομα και το φορούσαν οι έγκυες κοπέλες. Ο διοργανωτής των εκδηλώσεων Ν. Μπουρουλίτης μας δίνει μία ακόμη ενδιαφέρουσα λαογραφική πληροφορία. Μία ασημένια πόρπη ή ασημοζούναρο με την ονομασία Κορώνα ήταν το νυφιάτικο δώρο από την οικογένεια του γαμπρού στη νύφη. Ονομαζόταν έτσι γιατί ο γαμπρός έλεγε στον πεθερό του ότι θα έχει το κορίτσι Κορώνα στο κεφάλι του.
Όλα αυτά που μας φαίνονται τόσο μακρινά, συνέβαιναν μόλις 100 χρόνια πίσω. Η σημερινή αντίστοιχη συνήθεια των ζευγαριών, το δαχτυλίδι αρραβώνων, έχει ιστορία μόλις 60 χρόνια, και μάλιστα ξεκίνησε από την διαφημιστική καμπάνια της εταιρίας διαμαντιών De Beers με την ονομασία Diamonds are For Ever. Στη συνέχεια το Χόλιγουντ ανέλαβε να καθιερώσει το διαμαντένιο δαχτυλίδι αρραβώνων σαν μία παγκόσμια συνήθεια.