ΟΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΔΕΝ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ ΠΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΠΩΝΕΖΟΥΣ

Το 1998 ήταν η χρονιά που οι Ιάπωνες ξόδεψαν τα πιο πολλά χρήματα, για αγορά προϊόντων πολυτελείας, περίπου 1.800 δισεκατομμύρια γεν. Οι πωλήσεις χρόνο με το χρόνο πέφτουν και το 2008 ήταν περίπου στο μισό. Οι αναλυτές βέβαια έχουν πέσει με τα μούτρα να ερμηνεύσουν αυτό το τόσο δυσοίωνο φαινόμενο για τους ευρωπαικούς και αμερικανικούς οίκους ειδών πολυτελείας.

Είναι φανερό πως αυτή η τάση δεν έχει να κάνει με την παρούσα οικονομική κρίση ή την προ δεκαετίας τοπικό φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού που είχε πλήξει την Ιαπωνία. Ο αναλυτής της FT ισχυρίζεται πως οι Ιάπωνες δεν απομακρύνθηκαν γενικώς από όλα τα είδη πολυτελείας αλλά τα χρησιμοποιούν πλέον με μεγαλύτερη φειδώ απ’ ότι στο παρελθόν. Παλιότερα φορούσαν από την κορυφή μέχρι τα νύχια φίρμες ενώ τώρα μπορεί να φορέσουν δύο ρούχα από το Zara με ένα φουλάρι Channel. Αυτό μάλλον σημαίνει πως οι καταναλωτές άρχισαν να εμπιστεύονται το προσωπικό τους στυλ, και δεν έχουν ανάγκη να κρυφτούν πίσω από τις ταμπέλες. Το φαινόμενο αυτό εμφανίστηκε σε μεγάλη έκταση τα τελευταία χρόνια και στις Η.Π.Α.

Μία άλλη παρατήρηση που έκαναν οι μελετητές του φαινομένου είναι πως οι καταναλωτές στρέφονται σε πιο «ψαγμένες» φίρμες.  Και αυτό εξηγείται λογικά διότι οι άνθρωποι αγαπούν τα brands γιατί τους διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους. Και με μία τσάντα LV που πουλιούνται απομιμήσεις σε κάθε πεζοδρόμιο δεν ικανοποιεί τους καταναλωτές που στρέφονται σε νέα ανερχόμενα brands.

Financial Times