|
Εξ ορισμού ονομάζουμε είδη πολυτελείας τα αντικείμενα τα οποία δεν είναι καθόλου απαραίτητα για τη ζωή μας αλλά τα αγοράζουμε γιατί είναι απλώς όμορφα ή γιατί μας δίνουν την αίσθηση (ή ψευδαίσθησης αν προτιμάτε) ότι η υπαρξή μας δεν κινείται μόνο στη σφαίρα της ανάγκης. Πολλοί άνθρωποι υποκύπτουν στον πειρασμό της χλιδής με ή χωρίς ενοχές.
Ποιά είναι όμως η επίδραση και πως συνδέεται η πολυτελής κατανάλωση με την συμπεριφορά των ανθρώπων? Ο καθηγητής Χούα από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ο καθηγητής Zου από το London School of Economics, έθεσαν ερωτηματολόγια σε ένα σύνολο από εθελοντές, επεξεργάστηκαν τις απαντήσεις και έβγαλαν τα συμπεράσματα τους. Κατ΄ αρχήν οι ερωτώμενοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Τα μέλη της πρώτης ομάδας είχαν μία έφεση στην επιλογή πολυτελών αντικειμένων ενώ τα μέλη της δεύτερης ομάδας γενικά αδιαφορούσαν για την πολυτέλεια. Το συμπέρασμα της έρευνας των δύο καθηγητών είναι πως αυτοί που γοητεύονται από τα πολυτελή αντικείμενα, έχουν πιό έντονο εγωισμό από τους άλλους, παίρνουν επιχειρηματικές αποφάσεις συνήθως με βάση τη μεγιστοποίηση του κέρδους (task oriented) ενώ οι άλλοι αποφασίζουν με βάση τις επιπτώσεις στους ανθρώπους (people oriented). Οι φίλοι των πολυτελών ειδών έδειξαν μία σχετική αδιαφορία για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον αντίθετα με τους άλλους. Με δυό λόγια αυτοί που αγαπούν την πολυτέλεια έχουν την τάση να σκέφτονται βασικά τον εαυτό τους και λιγότερο τους άλλους. Αντίθετα τα μέλη της δεύτερης ομάδας έδωσαν προτεραιότητα στην ωφέλεια που θα προκύψει για το κοινωνικό σύνολο.
Το πιό πιθανό είναι να είχατε βγάλει κι εσείς τα ίδια συμπεράσματα από δικές σας χαρακτηρολογικές μελέτες, και την δική σας εμπειρία στη ζωή . Σαν επιμύθιο θα υπενθυμίσουμε ένα απόσπασμα από κείμενο του Μαχάτμα Γκάντι το 1961. ¨ Ένα ορισμένο επίπεδο άνεσης είναι απαραίτητο στον καθημερινό βίο. Από ένα σημείο και πέρα η άνεση αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη του ανθρώπου¨