Ο ρυθμός ροκοκό εμφανίστηκε στο τέλος της περιόδου μπαρόκ σαν μία αντίδραση μάλλον στις υπερβολές του μπαρόκ. Η περίοδος του στυλ ροκοκό είχε διάρκεια από το 1720 έως το 1760. Χρονολογικά οι δεκαετίες αυτές βρίσκονται μέσα σε μία ευρύτερη στυλιστική περίοδο που έχει την ονομασία Γεωργιανή περίοδος, αλλά διαχωρίζεται για την δική του ιδιαίτερη ταυτότητα.

           Η λέξη Rococo όπως και η λέξη Rocaille (όπως ονομάζεται από κάποιους αυτός ο ρυθμός) θα πει σκαλιστή πέτρα ή σκαλισμένο όστρακο που ήταν χαρακτηριστικά των διακοσμητικών και των κοσμημάτων της εποχής. Η εποχή του διαφωτισμού εν μέσω της οποίας δημιούργησαν τα έργα τους οι καλλιτέχνες του ροκοκό απέπνεε αισιοδοξία για τη ζωή και τον άνθρωπο, που αποτυπώθηκε στο ανάλαφρο στυλ ροκοκό. Η αφετηρία αυτού του στυλ ήταν η αυλή του Λουδοβίκου 15ου και επεκτάθηκε στην Ιταλία και τη Γερμανία. Παρότι πιό ανάλαφρο και casual το στυλ ροκοκό ήταν μία υπόθεση που αφορούσε την αριστοκρατία όπως όλα τα έργα τέχνης και διακόσμησης εκείνων των χρόνων.

Τα κοσμήματα ροκοκό χαρακτηρίζονται μία απομάκρυνση των τεχνιτών της εποχής, από την υποχρεωτικά συμμετρική διάταξη των στοιχείων και των πολύτιμων πετρών. Τα διακοσμητικά μοτίβα που συνηθίζονται είναι η κορδέλα το φτερό, το φύλλωμα κ.λ.π.

    Θήκη για μικροπράγματα κατασκευασμένη περίπου το 1750. Το χρυσό έλασμα από το οποίο κατασκευάστηκε η θήκη υπέστη επεξεργασία με την τεχνική ρεπουσσέ