• Αρχική ΣελίδαΛεξικό → Ταγιάρισμα (Faceting)
    Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

    Ταγιάρισμα (Faceting)

    Με τον όρο αυτό εννοούμε την κατασκευή εδρών στους πολύτιμους λίθους. Η λέξη ταγιάρισμα προέρχεται από την γαλλική λέξη tallier (ταγέ) που σημαίνει: κόβω με ακρίβεια. Χρησιμοποιείται επίσης και η έκφραση : «κοπή» πέτρας. Πιο σωστή είναι η λέξη φασετάρισμα (faceting), γιατί εμπεριέχει, εκτός από την κοπή που γίνεται στην πέτρα, και την κατασκευή των εδρών (facets).

     Η ιστορία αυτής της τέχνης ξεκινάει το 1400 μ.Χ. Πριν από αυτή την ημερομηνία οι κατεργασίες που οι τεχνίτες εφάρμοζαν στους λίθους είναι η κατεργασία καμπουσόν και το σκάλισμα. Γύρω στο 1400 μ.Χ. συμβαίνουν τα εξής γεγονότα. Οι Φυσικοί αρχίζουν να αναπτύσσουν τον κλάδο της επιστήμης τους που λέγεται οπτική, να μελετούν και να αντιλαμβάνονται τη διάθλαση, την διάχυση, την ανάκλαση, και τα υπόλοιπα φαινόμενα που αφορούν τη διέλευση του φωτός μέσα από τα υλικά. Επίσης μαθαίνουν πως το κάθε υλικό ανάλογα με την κρυσταλλική δομή του, ενισχύει ή αμβλύνει αυτά τα φαινόμενα κατά τις διάφορες διευθύνσεις. Οι παραπάνω μελέτες τους επιτρέπουν να προβλέψουν , πως θα συμπεριφερθεί το φως κατά την διέλευση του μέσα από τα υλικά, εφ΄ όσον έχουν δημιουργηθεί έδρες. Το 1439, κάποιος Heinrich Arnold, κατασκευάζει έναν τροχό με επίπεδη λειαντική επιφάνεια. Είναι ένα μηχάνημα που διευκολύνει τους τεχνίτες, να κάνουν με ακρίβεια, έδρες στους λίθους.

    Τα ιστορικά στάδια των τεχνικών του ταγιαρίσματος έχουν ως εξής

    Οι πρώτες προσπάθειες, περί το 1350 έδωσαν κοπές που προσομοιάζουν με την φυσική μορφή των κρυστάλλων. Είναι η κοπή σημείου (point cut), και η τραπεζοειδής κοπή (table cut)

    Κοπή σημείου

    Τραπεζοειδής

     

    Περί το 1400 έχουμε την κοπή single cut, που είναι η εξέλιξη της τραπεζοειδούς κοπής, γιατί βελτιώνει τα οπτικά της χαρακτηριστικά.

      Γύρω στα 1450 ο Βέλγος Louis van Berquem εισάγει κάποιες νέες πολύπλοκες κοπές όπως την κοπή Μπριολέ, σε σχήμα σταγόνας. Η κοπή ήταν επαναστατική από γεωμετρικής πλευράς, αλλά τα οπτικά της αποτελέσματα δεν ήταν αντίστοιχα εντυπωσιακά. Η κοπή αυτή είχε το μειονέκτημα ότι σπαταλούσε πολύ υλικό. Λίγα χρόνια αργότερα εμφανίστηκε η κοπή ροζέτα (Rose Cut), που κυριάρχησε στη συνέχεια για πολλά χρόνια.

     

    Μπριολέ

    Ροζέτα

     

    Περίπου στα 1700 αρχίζει να χρησιμοποιείται η κοπή Old mine (παλιό ορυχείο ), Η κοπή αυτή θυμίζει την σύγχρονη κοπή μπριγιάν.
    Στα 1800 εμφανίζεται η κοπή Old European, η οποία είναι ένα σκαλοπάτι πιο κοντά προς τη σύγχρονη κοπή μπριγιάν
    ος την σύγχρονη κοπή μπριγιάν.

    Το 1919 ξεκινάει η ιστορία της σύγχρονης κοπής μπριγιάν, που σήμερα θεωρείται πως δίνει τις περισσότερες δυνατές αντανακλάσεις του φωτός, και την μεγαλύτερη λαμπρότητα της πέτρας.

    Η κοπή μπριγιάν έχει το μειονέκτημα ότι είναι μία «σπάταλη» κοπή, γιατί πάνω από 50% της ανεπεξέργαστης πέτρας, δεν αξιοποιείται.

      Στην περίπτωση που το σχήμα της ανεπεξέργαστης πέτρας, δεν είναι στρογγυλεμένο, θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερη φθορά (φύρα) αν την κόψουμε σε σχήμα στρογγυλό μπριγιάν. Τότε οι τεχνίτες προτιμούν να την κόψουν σε άλλο σχήμα, όπου θα σπαταληθεί λιγότερο υλικό. Οι αναλογίες της κοπής όσον αφορά το ύψος της πέτρας, θα αντιστοιχούν στις αναλογίες του στρογγυλού μπριγιάν, αλλά θα προσαρμόζονται στο νέο σχήμα. Οι έννοιες : σχήμα και κοπή μιας πέτρας δεν ταυτίζονται. Για παράδειγμα μία πέτρα μπορεί να έχει σχήμα οβάλ (ή στρογγυλό ή καρδιά) και κοπή μπριγιάν ( ή ροζέττα ή old mine). Για να είμαστε ακριβείς στην περιγραφή πρέπει να προσδιορίζουμε το σχήμα και το είδος της κοπής.

    Τα πιό συμηισμένα σχήματα για την κοπή μιας πολύτιμης πέτρας σε κάτοψη και πλάγια όψη

  • Πρόσφατα
    28-01-2022
    Η μιλανέζικη εταιρία κοσμημάτων Pomellato πρόσφατα παρουσ...
    22-01-2022
    Ο ιστορικός ελληνικός οίκος κοσμημάτων Λαλαούνης συνε...
    17-01-2022
    Στη μελέτη που ακολουθεί οι συγγραφείς Α. Κύρη και Μ. Μα...
    17-01-2022
    Cleopatra's Vault, η νέα συλλογή κοσμημάτων της Αμερικανίδας...