• Αρχική ΣελίδαΛεξικό → Μαργαριτάρι (Pearl)
    Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

    Μαργαριτάρι (Pearl)

    (Βλέπε προηγουμένως Μάργαρο)  Αν μέσα σε ένα μαργαριτοφόρο όστρακο, εισβάλλει ένα ξένο σώμα π.χ. ένα παράσιτο ή κάποιο πετραδάκι, το όστρακο που δεν έχει την δυνατότητα να το αποβάλλει, αντιδρά ως εξής; εκκρίνει μάργαρο γύρω από τον εισβολέα με σκοπό να τον εξουδετερώσει. Το όστρακο κατά την διάρκεια των 6 ή 7 χρόνων ζωής του, περιβάλλει με επάλληλα στρώματα μάργαρου το σκουπιδάκι, μέχρι που σχηματίζεται γύρω από αυτό, ένα πανέμορφο μαργαριτάρι.

    ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ (Natural Pearls ή Genuine Pearls)

    Δημιουργούνται τυχαία μέσα σ’ ένα μαργαριτοφόρο όστρακο. Ο άνθρωπος δεν συμμετέχει στη φάση της δημιουργίας του, αλλά όταν το μαργαριτάρι έχει ένα ικανοποιητικό μέγεθος, τότε το συλλέγει. ʼρα το φυσικό μαργαριτάρι, έχει τυχαίο σχήμα και χρώμα. Τα πιο περιζήτητα και ακριβά είναι αυτά πού έχουν συμμετρίες κυρίως τα σφαιρικά, όσο το δυνατόν μεγάλο μέγεθος, και ομοιόμορφη ιριδίζουσα λάμψη. Αυτά βέβαια είναι πολύ σπάνια. Από μία ποσότητα 3 τόνων μαργαριτοφόρων οστράκων θα ξεχωρίσουμε 3-4 εξαιρετικής ποιότητας μαργαριτάρια. Τα φυσικά μαργαριτάρια σήμερα είναι δυσεύρετα, και αυτά που  υπάρχουν βρίσκονται  σε μουσεία και σε συλλογές κροίσων, καθότι ένα τέτοιο κολιέ κοστίζει εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ. Η βιομηχανία των κοσμημάτων χρησιμοποιεί σήμερα, αποκλειστικά τα καλλιεργημένα μαργαριτάρια.

    ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ  (Cultured Pearls)

    Όπως καλλιεργούνται στις Ελληνικές θάλασσες μύδια για φαγητό, έτσι καλλιεργούνται σε άλλες χώρες, όστρακα για παραγωγή μαργαριταριών. Οι καλλιεργητές, τοποθετούν μέσα στο όστρακο ένα πετραδάκι, ώστε αυτό να αρχίσει να εκκρίνει μάργαρο, και με τα χρόνια να δημιουργηθεί το μαργαριτάρι. Η διαδικασία της καλλιέργειας των μαργαριταριών εφευρέθηκε από μια ομάδα Ιαπώνων επιστημόνων του πανεπιστημίου του Τόκιο, ανάμεσα στα 1907 και 1916. Επικεφαλής της ομάδας αυτής ήταν ο Tokichi Nishikawa και ο Tatsuhei Mise, οι οποίοι το 1916, κατέθεσαν την πατέντα της καλλιέργειας μαργαριταριών. Σήμερα τα περισσότερα μαργαριτάρια είναι γλυκού νερού, και παράγονται στην Κίνα. Τα στρογγυλά μαργαριτάρια που κυκλοφορούν στην αγορά είναι καλλιεργημένα, και οφείλουν το σχήμα τους στον πυρήνα που ο καλλιεργητής τοποθέτησε στο όστρακο, και είναι μία γυάλινη σφαίρα. Η ποιότητα του μαργαριταριού ανεβαίνει, όσο πιο παχύ είναι το στρώμα του μάργαρου και πιο μικρός ο πυρήνας. Τα πιο ευτελή μαργαριτάρια, είναι αυτά που υπάρχει μόνο μία φλούδα μάργαρου γύρω από ένα μεγάλο πυρήνα. Το μέγεθος του πυρήνα σε σχέση με την επικάλυψη μπορούμε να το δούμε αν τοποθετήσουμε το μαργαριτάρι, κάτω από προβολέα με δυνατό φως. Τα καλλιεργημένα μαργαριτάρια οι γεμολόγοι συγκαταλέγουν στα συνθετικά υλικά παρότι παράγονται στη φύση.

    ΔΙΑΣΗΜΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ. 

    Φημισμένα είναι τα μαργαριτάρια που ψάρεψαν οι Ισπανοί conquistadors στην βόρεια ακτή της Βενεζουέλας, στα νησιά Cubagua και Margarita. Ένα κολιέ από αυτά τα μαργαριτάρια το Peregrina, προσφέρθηκε στην βασίλισσα της Ισπανίας. Συζητήθηκε όμως πάλι, όταν το απέκτησε ο ηθοποιός Richard Burton και το πρόσφερε στην σύζυγο του Elizabeth Taylor. Ένα άλλο κολιέ Margarita είχε προσφερθεί στην Jacqueline Kennedy από τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, όταν αυτή με τον σύζυγο της John F. Kennedy, είχαν επισκεφθεί επίσημα την Βενεζουέλα. Το μεγαλύτερο φυσικό μαργαριτάρι που έχει βρεθεί ποτέ, είναι το «μαργαριτάρι του Αλλάχ». Πήρε το όνομα του από τον ανώνυμο Φιλλιπινέζο Δύτη ο οποίος ήταν Μουσουλμάνος, και το βρήκε στο νησί Palauan, το 1934. Το μαργαριτάρι αυτό έχει βάρος 6,4 κιλά, και αναπτύχθηκε σε ένα μαλάκιο που έχει το όνομα Tridacna Gigas, το μόνο που μπορεί να φτάσει σε τέτοιο μέγεθος. Αυτό το μαργαριτάρι έχει ακόμα την ονομασία «Μαργαριτάρι του Lao-Tse”

    Μόλις η Λιζ Τέιλορ απέκτησε το Peregrina ανέθεσε στον οίκο Cartier και το έδεσε όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Συνήθως το συνόδευε με το ζευγάρι σκουλαρίκια της φωτογραφίας που ήταν κατασκευασμένα από την Bulgari.

    ΟΡΟΛΟΓΙΑ


    Θα παραθέσουμε, ένα γλωσσάρι των πιο συνηθισμένων όρων που αφορούν τα μαργαριτάρια.

        ΜΑΥΡΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ (Tahitian Black) Λέγεται και  μαργαριτάρι Ταϊτής. Παράγεται στις τροπικές θάλασσες στον Ειρηνικό Ωκεανό, από το όστρακο Pinctada margaritifera . Το χρώμα οφείλεται στην τροφή του όστρακου. Το χρώμα δεν είναι πάντα μαύρο, αλλά μπορεί να είναι καφέ, ή πράσινο σκούρο. Συχνά γίνεται και τεχνητή ενίσχυση του χρώματος.

        MABE PEARLS- BLISTER PEARLS Είναι τα μαργαριτάρια πού έχουν σχήμα ημισφαιρικό, περίπου το σχήμα ενός μπουλ κουμπιού. Τα mabe είναι καλλιεργημένα, ενώ τα blister είναι φυσικά. Συνήθως χρησιμοποιούνται, για σκουλαρίκια ή δαχτυλίδια, για να εκμεταλλευτούμε την επίπεδη επιφάνεια τους.

        ΜΠΑΡΟΚ (Baroque) Ονομάζονται έτσι όσα μαργαριτάρια έχουν ακανόνιστο σχήμα. Αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο με την ονομασία μπαρόκ, είναι καλλιεργημένα σε γλυκό νερό. Στην πορτογαλική γλώσσα, υπήρχε από παλιά η λέξη barroco, που θα πει αυτό που εννοούμε και σήμερα, το ακανόνιστο μαργαριτάρι. Η λέξη αυτή βάφτισε ένα ρεύμα της τέχνης, το μπαρόκ, που άνθισε τον 17ο αιώνα,. Τα έργα μπαρόκ, δεν ακολουθούσαν τις αυστηρές γεωμετρικές προδιαγραφές που είχαν ορίσει οι δάσκαλοι της αναγέννησης. Για τον λόγο αυτό, όταν πρωτοεμφανίστηκαν, οι κριτικοί τέχνης τα ονόμαζαν υποτιμητικά μπαρόκ, δηλαδή ασουλούπωτα, όπως τα μπαρόκ μαργαριτάρια.

        ΑΚΟΓΙΑ (Akoya Pearls). Έτσι ονομάζεται το κλασσικό στρογγυλό καλλιεργημένο μαργαριτάρι. Αυτό που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούσουμε τη λέξη μαργαριτάρι. Καλλιεργείται στο αλμυρό νερό στην Ιαπωνία, αλλά τα τελευταία χρόνια σε πολλές ακόμη χώρες. Η διάστασή του είναι από 3mm - 11mm.

        ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΜΑΓΙΟΡΚΑ (Majorica Pearls) Αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με μαργαριτάρια. Είναι η εμπορική ονομασία κάποιας από τις πολλές απομιμήσεις μαργαριταριού, ένα προϊόν που παράγεται στο εργοστάσιο, από γυαλί, με μια ιριδίζουσα επικάλυψη , μοιάζει όμως πολύ με αληθινό μαργαριτάρι.

    Σχετικά με την ετυμολογία της λέξης Μαργαριτάρι, στο λεξικό του Πάπυρου βρίσκουμε τις εξής πληροφορίες. Οι Έλληνες γνώρισαν τα μαργαριτάρια στην Περσία κατά την διάρκεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον οποίο συνόδευαν πλήθος επιστήμονες της εποχής. Η ονομασία Μαργαρίτης που επινόησαν  προέρχεται από την Περσική λέξη marvarit. Η περσική λέξη πιθανό να προέρχεται από την αρχαία ινδική λέξη manjari που σημαίνει κάλυκας άνθους. Η ινδική λέξη μπορεί να συνδέεται με την λατινική λέξη margaris που δανειστήκαμε και στη γλώσσα μας για τις μαργαρίτες (τα άνθη).


        Διαφορά μεταξύ καλλιεργημένου και φυσικού μαργαριταριού. Στο πάνω μέρος απεικονίζεται το καλλιεργημένο μαργαριτάρι. Το (σκουρόχρωμο) κέντρο του, είναι μία πλαστική μπίλια που τοποθέτησαν οι καλλιεργητές στο μαργαριτοφόρο όστρακο. Το όστρακο κάλυψε την μπίλια με ένα λεπτό στρώμα μάργαρου. Ένα καλλιεργημένο μαργαριτάρι θεωρείται καλής ποιότητας όταν η πλαστική μπίλια στο κέντρο να είναι μικρή σε διάμετρο και το στρώμα του μ΄λαργαρου να είναι παχύ. Αντίστοιχα ένα λεπτό στρώμα μάργαρου υποδηλώνει ένα μαργαριτάρι χαμηλής ποιότητας.

    Στην κάτω εικόνα βλέπουμε ένα φυσικό μαργαριτάρι, όπου όλη η μάζα του αποτελείται από επάλληλα στρώματα μάργαρου. Για την δημιουργία του φυσικού μαργαριταριού απαιτούνται πολλά χρόνια, ενώ για το καλλιεργημένο χρειάζεται πολύ λιγότερος χρόνος.

     

    Βλέπε ειδήσεις σχετικές με τα μαργαριτάρια;

    http://www.jewelpedia.com/sbt_margaritaria.php?catid=%CC%E1%F1%E3%E1%F1%E9%F4%DC%F1%E9%E1

     

     

     

     

  • Πρόσφατα
    28-01-2022
    Η μιλανέζικη εταιρία κοσμημάτων Pomellato πρόσφατα παρουσ...
    22-01-2022
    Ο ιστορικός ελληνικός οίκος κοσμημάτων Λαλαούνης συνε...
    17-01-2022
    Στη μελέτη που ακολουθεί οι συγγραφείς Α. Κύρη και Μ. Μα...
    17-01-2022
    Cleopatra's Vault, η νέα συλλογή κοσμημάτων της Αμερικανίδας...