Είναι ένα ορυκτό με σκληρότητα 9 την μεγαλύτερη μετά το διαμάντι, χημικό τύπο Al2O3. ειδικό βάρος 4, έχει υαλώδη λάμψη, και κρυσταλλώνεται στο τριγωνικό κρυσταλλογραφικό σύστημα. . Η ονομασία προέρχεται από την λέξη kurundam της γλώσσας των Ταμίλ (Σρι Λανκα), που θα πει όμορφη πέτρα. Η διάφανη ποιότητα του κορουνδίου είναι οι πολύτιμοι λίθοι ρουμπίνι και ζαφείρι, ενώ η αδιάφανη ποιότητα είναι ή σμύριδα (emery) που χρησιμοποιείται σαν λειαντικό.
Η σμύριδα είναι ένα πολύ σημαντικό βιομηχανικό υλικό, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή γυαλόχαρτου, και λειαντικών τροχών. Για πάνω από 2500 χρόνια και μέχρι πρόσφατα, ο σημαντικός τόπος εξόρυξης της σμύριδας παγκοσμίως ήταν η ανατολική περιοχή της Νάξου το χωριό Απείρανθος και τα πέριξ σμυριδοχώρια. Η σημασία της σμύριδας ελαττώθηκε, από την στιγμή που και άλλα υλικά χρησιμοποιούνται σαν βιομηχανικά λειαντικά Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν και εμπορεύονταν το υλικό αυτό με το όνομα «ναξία γη» ή «ναξία ακόνη». Οι αρχαίοι συγγραφείς επισημαίνουν την χρησιμότητα της σμύριδας, στην λιθογλυφία των σκληρών λίθων, για την κατασκευή σφραγιδόλιθων και δακτυλιόλιθων. Ο Πλινιος και άλλοι Ρωμαίοι συγγραφείς την ονομάζουν naxium. Ο Διοσκουρίδης περιγράφει την σμύριδα: «σμύρις λίθος εστίν, ή τας ψήφους οι δακτυλιογλύφοι αμήχουσι». Στον Γαληνό συναντάμε το χωρίον: «Και η καλουμένη δε σμιρίς καν των χρωμένων αυτή δακτυλιογλύφων εις την τοιαύτην χρείαν» Ο Ησύχιος τέλος, αναφέρει: «Σμίρις αμμουειδός ή σμήχονται οι σκληροί των λίθων».
Στη φωτογραφία από την δεκαετία του 1970, μεταλλωρύχοι φορτώνουν σμύριδα σε βαγονέτο, για την μεταφορά της στο λιμάνι. Η στοά βρίσκεται κοντά στο χωριό Κόρωνος. Στην Απέίρανθο λειτουργεί και γεωλογικό μουσείο, με εκθέματα από την περιοχή, το οποίο δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Μανόλη Γλέζου.