Τι έφερε το 2012 στη βιομηχανία του κοσμήματος

Καθώς ξεκινάει η νέα χρονιά, μπορούμε να απαριθμήσουμε κάποια πράγματα που σημάδεψαν την βιομηχανία του κοσμήματος κατά τη διάρκεια της χρονιάς που εκπνέει. Η συντάκτης του Βρεταννικού “Professional Jeweller” Rachael Taylor επισημαίνει τα κυριώτερα από αυτά.

Υπάρχει ενδιαφέρον για μοναδικά κοσμήματα.

Η αρχή αυτής της τάσης έγινε πριν μερικά χρόνια όπου γνωστές εταιρίες κοσμημάτων διέθεταν κρεμαστά στοιχεία (charms) ώστε ο πελάτης να κάνει μόνος του τον συνδυασμό τους και να δημιουργεί το δικό του μοναδικό κόσμημα. Πρόσφατα η τάση αυτή επεκτάθηκε και ο καταναλωτής πλέον μπορεί να υλοποιήσει το απολύτως δικό του σχέδιο μέσα από σχεδιαστικά τμήματα που δημιούργησαν τα μεγάλα καταστήματα λιανικής.

Απενοχοποιήθηκαν τα μη πολύτιμα μέταλλα.

Διεφάνη τη χρονιά που μας πέρασε η τάση στα κοσμηματοπωλεία να προσθέτουν στις βιτρίνες τους κοσμήματα που δεν έχουν κατασκευαστεί από πολύτιμα μέταλλα. Τα προηγούμενα χρόνια η κατασκευή του κοσμήματος προυπέθετε οπωσδήποτε τη χρήση χρυσού ασημιού ή πλατίνας. Τα υπόλοιπα κατατάσσονταν στην κατηγορία των φο μπιζού. Η απελευθέρωση των κοσμηματοπωλών από αυτό το ταμπού, συνέβαλλε σε πολλές περιπτώσεις στη θεαματική αύξηση του τζίρου τους.

Η αγορά των διαμαντιών εμπλουτίζεται με προιόντα ειδικών χαρακτηριστικών

Το 2012 παρατηρήθηκε το φαινόμενο, τα διαμάντια να εμφανίζονται με κάποια καινοτόμα χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα έξτρα έδρες, ή χάραξη κάποιου ονόματος σέ κάποια επιφάνειά του.

Η καινοτομία στη λιανική

Είναι πλέον σαφές ότι τα μαγαζιά της λιανικής πρέπει να επιδείξουν κινητικότητα και καινοτομία. Κάποιοι λιανοπωλητές έκαναν ξεχωριστά μαγαζιά γιά μία δυνατή τους φίρμα, πολλοί μετά από δισταγμούς χρόνων αποφάσισαν να προτείνουν στους πελάτες τους κοσμήματα μόδας, άλλοι ενίσχυσαν την παρουσία τους στο ίντερνετ, και τέλος πολλοί επένδυσαν σε καμπάνιες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το σίγουρο είναι ότι το μέλλον ανήκει στους τολμηρούς.

Οι σχεδιαστές ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στις κόπιες

Το θέμα με την αντιγραφή των κοσμημάτων έχει καταντήσει αηδία. Πριν ακόμη εκτεθούν στη βιτρίνα τα σχέδια των μεγάλων οίκων κοσμήματος, έχουν ήδη αντιγραφεί και κυκλοφορήσει σε ψεύτικα. Οι δημιουργοί όμως αντιδρούν και τα δικαστήρια τους δικαιώνουν.

Η γκρίζα αγορά των παλαιών κοσμημάτων

Τα μαγαζιά που ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και αγοράζουν παλαιά κοσμήματα, τα Cash for Gold ή όπως αλλιώς λέγονται, υποτίθεται ότι ανταποκρίνονται στην ανάγκη του κόσμου για μετρητά σε μία περίοδο οικονομικής ανέχειας. Η ψηλή τιμή του χρυσού θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανακούφιση ανθρώπων με πιεστικές οικονομικές ανάγκες. Όμως αυτές οι επιχειρήσεις συνήθως δίνουν ελάχιστα χρήματα σε όσους πωλούν τα κοσμήματά τους και πολλές από αυτές δεν διστάζουν να αγοράσουν κλεμμένα κοσμήματα. Η εύκολη διάθεση των κλεμμένων είναι ένας σοβαρός λόγος που αυξάνονται οι κλοπές κοσμημάτων από σπίτια και μαγαζιά. Το πρόβλημα δεν είναι μόμο ελληνικό, αλλά ως συνήθως εδώ εμφανίζονται οξύτερο και πιό πολύπλοκο λόγω της γνωστής ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού.

Οι οίκοι πολυτελών κοσμημάτων απευθύνονται σε νεανικότερο κοινό

Φαίνεται πως έχει περάσει η εποχή που οι παραδοσιακοί οίκοι κοσμημάτων απευθύνονται αποκλειστικά σε ένα κοινο συντηρητικής αισθητικής και μεγαλύτερης ηλικίας. Τα τμήματα μάρκετινκ των οίκων κοσμημάτων πιστεύουν ότι πρέπει να προωθήσουν ένα λιγότερο βαρετό προφίλ γιατί οι εν δυνάμει πελάτες τους είναι ή αισθάνονται νεότεροι. Ο οίκος Asprey δημιούργησε συλλογές με αρτίστικη αισθητική, η Faberge στράφηκε αποφασιστικά προς τη μόδα, η Van Cleef & Arpels δημιούργησε εκπαιδευτικό παράρτημα και η Chopard συνεργάστηκε με την Disney για μία ακριβή σειρά κομημάτων με θέμα τις πριγκίπισσες της Disney.

Τοπική παραγωγή

Η βρεταννίδα αρθρογράφος επισημαίνει την τάση που υπάρχει στη βρεταννική βιομηχανία κοσμήματος για ανάκτηση ενός μέρους της παραγωγής η οποία σήμερα έχει μεταφερθεί στην Ασία. Οι Βρετανοί μετά την Ολυμπιάδα του 2012 και το βασιλικό ιωβιλαίο έχουν ανακτήσει την αυτοπεποίθηση και την εθνική τους υπερηφάνεια, και προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για τη χώρα τους που είναι να ξαναζωντανέψουν την εθνική τους παραγωγή σε όλους τοις κλάδους. Η βιομηχανία του κοσμήματος με καμπάνιες και σεμινάρια προσπαθεί να προσελκύσει ταλαντούχους νέους για να δώσουν καινούργια πνοή στο επάγγελμα.

Στην Ελλάδα υπάρχει επίσης μία τάση για ενίσχυση της τοπικής παραγωγής. Αυτό δυστυχώς ξεκινάει από τελείως διαφορετική αφετηρία, αλλά είναι μία πολύ υγιής αντίδραση και μπορεί να έχει πολύ θετικές επιπτώσεις στην ελληνική παραγωγή γενικά, και στην παραγωγή κοσμημάτων ειδικά.

Πρέπει να εκμεταλευτούμε τα δυνατά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, που είναι η συνεχής μακραίωνη παράδοση του ελληνικού κοσμήματος και η ικανότητα του τεχνικού και καλλιτεχνικού ανθρώπινου δυναμικού μας.Το κακό στην περίπτωσή μας είναι πως δεν αναπτύσσεται καμμία θεσμική πρωτοβουλία ώστε αυτή η τάση να υλοποιηθεί και να ενισχυθεί.

https://www.professionaljeweller.com/article-12350-10-things-the-jewellery-industry-learned-in-2012/