Στη μεταλλοτεχνία με το γενικό όρο ένθεση εννοούμε μία τεχνική επιφανειακής διακόσμησης των μετάλλων. Η διακόσμηση αυτή γίνεται με την εφαρμογή (προσθήκη) πάνω στην μεταλλική επιφάνεια κάποιου υλικού που διακοσμεί, χρωματίζει και γενικώς ποικίλει την μεταλλική επιφάνεια. Για την εφαρμογή των ενθέσεων συνήθως δημιουργείται στην μεταλλική επιφάνεια ένα είδος πλαισίου, μέσα στο οποίο τοποθετείται το πρόσθετο διακοσμητικό υλικό.
Ειδικές μορφή ένθεσης είναι τα σμάλτα όπου το υλικό της ένθεσης πάνω στη μεταλλική επιφάνεια είναι σκόνη γυαλιού. ʼλλο είδος ένθεσης που χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή μεταλλοτεχνία είναι το νιέλλο, γνωστό και σαν σαβάτι.
Σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται ένθεση μετάλλου πάνω σε μέταλλο. Το μέταλλο της ένθεσης έχει διαφορετικό χρώμα από το μέταλλο της βάσης και δημιουργείται η επιθυμητή χρωματική αντίθεση με το ανάλογο διακοσμητικό αποτέλεσμα. Αυτού του είδους η ένθεση μετάλλου σε μέταλλο ήταν διαδεδομένη στην ισλαμική παραδοσιακή μεταλλοτεχνία 900 – 1800 μ.Χ. Ειδική περίπτωση επίσης ένθεσης μετάλλου σε μέταλλο είναι η παραδοσιακή ινδική τεχνική Μπίρεν όπου πάνω σε κράμα χαλκού με μαύρο χρώμα, εντίθεται καθαρό ασήμι που με το αργυρόλευκο χρώμα του δημιουργεί εντυπωσιακή αντίθεση. Μία ακόμη παραδοσιακή τεχνική ένθεσης μετάλλου σε μέταλλο είναι η δαμασκηνή τεχνική.
Μπορούμε όμως να κάνουμε ένθεση πάνω στην ειδικά προετοιμασμένη μεταλλική επιφάνεια με άλλα υλικά, όπως πολυεστέρες, paper-maché. υγρό γυαλί (liquid glass), ξύλο, πέτρα κ.λ.π.. Παραπλήσια τεχνική με την ένθεση είναι το μαρκετερί (marquetry) όπου σ’ αυτήν την περίπτωση τα ένθετα στοιχεία δεν μπαίνουν σε υποδοχές, αλλά καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνεια.
Όταν το υλικό της ένθεσης είναι πέτρα, μάρμαρο, πολύτιμες πέτρες κ.λ.π., η τεχνική ένθεσης που εφαρμόζεται ονομάζεται Pietra Dura, και κυρίως αναπτύχθηκε στα χρόνια της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Είναι κάτι ανάλογο με την τεχνική του ψηφιδωτού που επινοήθηκε στα αρχαία χρόνια αλλά βρήκε μεγάλη ανάπτυξη στο Βυζάντιο.
Θήκη για πένες του Μωάμεθ Ιμπν Σουγκούρ, από το Ιράκ, χρονολογούμενο από το 1281. Μπρούτζος με ένθεση χρυσού και αργύρου. Βρετανικό Μουσείο
