Ο Μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε στην Κρήτη από το 3000 π.Χ. μέχρι το 1400 π.Χ. Κατά την διάρκεια της 2ης χιλιετίας π.Χ. αναδείχθηκε σε έναν από τους πιό λαμπρούς πολιτισμούς της προιστορικής εποχής. Ήδη από το 2.400 π. Χ. έχουμε τα πρώτα δείγματα της εξαιρετικής μινωικής κοσμηματοποιίας. Οι μινωίτες, δεινοί θαλασσοπόροι και έμποροι είχαν επαφές με όλους τους πολιτισμένους λαούς της εποχής, Αιγύπτιους Σουμέριους, Χετταίους, Κυκλαδίτες, Μυκηναίους. Ο χρυσός που χρησιμοποιούσαν για τα κοσμήματά τους όπως και τα υπόλοιπα υλικά,ελεφαντόδοντο, πολύτιμες πέτρες  κ.λ.π. εισάγονταν στην Κρήτη από άλλες περιοχές.

          Πρώιμη Μινωική Περίοδος

       Κατά την περίοδο αυτή που διαρκεί μέχρι το 2000 π.Χ. έχουμε τα πρώτα δείγματα της μινωικής κοσμηματοποιίας. Προέρχονται κυρίως από τους τάφους του Μόχλου και της Μεσαράς, Τα κοσμήματα αυτά αποτελούνται από χρυσά ελάσματα που έχουν διαμορφωθεί με σφυρηλάτηση και ρεπουσσέ. Στους τάφους των Αρχανών βρέθηκαν περίαπτα από ελεφαντόδοντο και κόκκαλο.

          Μέση Μινωική Περίοδος

         Η περίοδος αυτή διαρκεί από το 2000 π. Χ. μέχρι το 1600 π. Χ. Οι τεχνικές της κοσμηματοποιίας εξελίσσονται προοδευτικά και προς το τέλος αυτής της περιόδου οι τεχνίτες κοσμηματοποιοί της Κρήτης εξοικειώνονται με περίπλοκες τεχνικές και δημιουργούν εξαιρετικά έργα. Το κορυφαίο κόσμημα αυτής της περιόδου και ένα από τα σημαντικότερα κοσμήματα της ιστορίας είναι το μενταγιόν με τις μέλισσες, έργο του 1700 π.Χ. που βρέθηκε στο Χρυσόλακκο στα Μάλια και φιλοξενείται στο μουσείο του Ηρακλείου. Οι τεχνικές που είναι εν χρήσει αυτή την περίοδο είναι η κοκκίδωση και το φιλιγκράν παράλληλα με την τεχνική ρεπουσσέ που διαχρονικά είναι η τεχνική που συνήθως χρησιμοποιείται για την κατεργασία του χρυσού.

        Μία σπουδαία ενότητα κοσμημάτων που ονομάζονται “Ο Θησαυρός της Αίγινας” θεωρείται ότι κατασκευάστηκαν σε εργαστήριο της Κρήτης κατά τον 17ο – 16ο αι. π. Χ. Ο χρυσός διακοσμείται από ένθετες πολύτιμες πέτρες σάρδιο και λαπις λάζουλι, ή με χάντρες από τα ίδια αυτά υλικά. Ο Θησαυρός της Αίγινας βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.

         Ύστερη Μινωική περίοδος

         Κατά την περίοδο αυτή που ονομάζεται και νεοανακτορική περίοδος, δηλαδή από το 1600 μέχρι το 1400 π.Χ. η κοσμηματοποιία στην Κρήτη αναπτύσσεται ακόμη περισσότερο. Ένα νέο είδος κοσμήματος που εμφανίζεται αυτή την εποχή είναι το περιδέραιο που αποτελείται από πολλά όμοια στοιχεία. Τα στοιχεία αυτά συνήθως δημιουργούνται με σφυρηλάτηση πάνω σε μήτρες ή σπανιότερα με χύτευση σε μήτρες. Μία τεχνική που έφτασε σε ανέλπιστα επίπεδα τελειότητας αυτή την περίοδο είναι η γλυπτογραφία. Οι Μινωίτες τεχνικοί εξέλιξαν την χάραξη των μαλακών λίθων, αλλά και την πολύ δύσκολη τεχνικά μέθοδο της χάραξης σκληρών λίθων.

Τα κοσμήματα της Μινωικής Κρήτης είναι ο πρώτος χρονολογικά κρίκος της πολύτιμης κληρονομιάς μας που είναι το Αρχαίο Ελληνικό Κόσμημα.