Συχνά  στην καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε τον γαλλικό όρο φω μπιζού, γιατί όταν το λέμε στα ελληνικά ακούγεται κάπως κακόηχο  Για την κατασκευή των φω μπιζού δεν χρησιμοποιούνται πολύτιμα μέταλλα, ή πολύτιμες πέτρες, αλλά διάφορα άλλα υλικά που έχουν πολύ μικρότερο κόστος, Συνήθως τα μέταλλα είναι μπρούτζος, ζαμακ ή αλπακάς, και για πέτρες χρησιμοποιούνται χρωματιστά γυαλιά, στραςς, ή ακρυλικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα μέταλλα επιχρυσώνονται ή επαργυρώνονται.

   Στα φω μπιζού ο καλλιτέχνης έχει πολύ μεγαλύτερη ευχέρεια να πειραματιστεί και να χρησιμοποιήσει υλικά, χωρίς το μεγάλο εμπόδιο του  ακριβού κοστολογίου των πολύτιμων υλικών.   Κατά την διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών δημιουργήθηκαν ενδιαφέρουσες σειρές φω μπιζού, από αξιόλογους σχεδιαστές και με την υπογραφή των επώνυμων οίκων μόδας. Τα φω μπιζού αυτά,  είναι σήμερα αντικείμενο διαπραγμάτευσης, μεταξύ συλλεκτών.

   Πρέπει να σημειώσουμε ότι σήμερα οι συνδυασμοί των υλικών δεν είναι προκαθορισμένοι και απόλυτοι όπως παλιά. Υπάρχουν καλλιτέχνες που πειραματίζονται με καινοφανείς και ευφάνταστους  συνδυασμούς , όπως  ακρυλικό με διαμάντια, ή ατσάλι με πολύτιμες πέτρες, και συχνά το αποτέλεσμα έχει μεγάλο αισθητικό ενδιαφέρον. Στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν και οι εκφράσεις imitation jewellery (απομίμηση), και junk jewellery  για τα πολύ φθηνά κοσμήματα.

Ένα πολύ εντυπωσιακό παραδείσιο πουλί. Σχεδιασμένο από τον Alfred Phillips το 1941, για λογαριασμό του αξιόλογου Αμερικανικού οίκου   ψευδοκοσμημάτων Trifari. Το σώμα είναι χυτό μπρούτζινο, έχουν χρησιμοποιηθεί strass και σμάλτο