Ο Μαρκασίτης είναι ένα ορυκτό που έχει τον ίδιο χημικό τόπο με τον σιδηροπυρίτη, FeS2, αλλά ο μαρκασίτης κρυσταλλώνεται στο ορθορομβικό κρυσταλλογραφικό σύστημα. Η λέξη μαρκασίτης είναι Αραβικής προέλευσης και σημαίνει: πυρίτης (δηλαδή ότι δημιουργήθηκε από πυρ) Μια από τις λίγες διαφορές που έχουν τα δύο ορυκτά, είναι ότι ο μαρκασίτης είναι σαθρό υλικό (τρίβεται εύκολα), ενώ ο σιδηροπυρίτης είναι αρκετά πιό στιβαρό.

Κομμάτι αυτοφυούς μαρκασίτη από  το Περού. Λόγω του σχήματος του, στην αγορά έχει την ονομασία «ήλιος μαρκασίτη».  

    Ένα κόσμημα αυτού του στυλ, είναι πολύ πιθανό να βρείτε αν ψάξετε την κοσμηματοθήκη σας.  Ήταν πολύ στη μόδα στις δεκαετίες του 1970 και 1980 και πουλήθηκαν τότε σε τεράστιες ποσότητες. Το μενταγιόν αυτό είναι κατασκευασμένο από ασήμι, όνυχα και μαρκασίτη.

  Τα κοσμήματα αυτού του τύπου κατασκευάζονταν τότε στην Ινδονησία (Μπαλί), Ινδία, και Ταϊλάνδη. Είχαν μέτρια ποιότητα κατασκευής αλλά πολύ καλή τιμή.  Ήταν η πρώτη μαζική εισβολή κοσμημάτων από χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος. Την ίδια εποχή άρχισαν οι συστηματικές εισαγωγές στην Ελληνική αγορά,  βιομηχανοποιημένων κοσμημάτων από την Ιταλία. 

  Τα φαινόμενα αυτά ήταν ισχυρά πλήγματα για  την Ελληνική παραγωγή κοσμημάτων, η οποία έκτοτε δεν μπόρεσε ουσιαστικά να συνέλθει. Τα Ελληνικά εργαστήρια δραστηριοποιούνταν και επιβίωναν σε αυτό τον χώρο επί 300 και πλέον χρόνια, με την ίδια πάνω- κάτω οργανωτική δομή,  τον ίδιο μηχανολογικό εξοπλισμό, και τις ίδιες τεχνικές. Αυτό το μοντέλο λειτουργίας δεν αποδείχθηκε αρκετά ανθεκτικό,  στο άνοιγμα και την παγκοσμιοποίηση της αγοράς.